Αὐτὸς ὁ δικτυακὸς τόπος, περιλαμβάνει ἑνότητες δραστηριοτήτων, ποὺ ἡ συνύπαρξή τους ἴσως φανεῖ παράδοξη σὲ ἐπισκέπτες του. Δὲν εἶναι σύνηθες, κάποιος ποὺ προσεγγίζει τὴν πραγματικότητα –μὲ ὅ,τι αὐτὸ μπορεῖ νὰ σημαίνει– μέσα ἀπὸ μεθοδολογία ἐπιστημονικὴ νὰ εἶναι ταυτόχρονα καὶ ποιητής, εἰκαστικὸς ἢ θεράπων τῆς Τέχνης ἢ τοῦ Λόγου. Ἴσως νὰ εἶναι κοινωνικὰ ἀποδεκτὸ ὡς μία ἀβλαβὴς συνήθεια, ἕνα ‘’χόμπυ’’, μία ἐκτόνωση, ὄχι πάντως ὡς ἕνας κύριος καὶ καθοριστικὸς τρόπος ἐκφράσεως.

 

Εὐτυχῶς, ὑπάρχει τὸ παράδειγμα τοῦ Λεονάρντο ντὰ Βίντσι γιὰ νὰ μὲ ὑποστηρίξει, ὄχι μὲ τὴν πρόθεση τῆς συγκρίσεως, ἀλλὰ ὡς ἀπόδειξη μιᾶς πραγματοποιήσιμης πολυπραγμοσύνης καὶ πολυμέρειας. Κανεὶς –ὑποθέτω– δὲν θὰ ἀμφισβητοῦσε τὸ πλήθος καὶ τὴν πληρότητα ἐκφράσεων (Ζωγραφική, Ἐφευρέσεις, Ἀστρονομία, Δημιουργία, Μηχανισμοί, Γνώση τῶν Βοτάνων, Παρασκευὴ Χρωμάτων κ.ο.κ) στὴν ζωὴ αὐτοῦ τοῦ χαρισματικοῦ ἀτόμου, οὔτε τὸ ὅτι ὅλα αὐτά, συνυπῆρχαν μὲ τρόπο ἀπόλυτα λειτουργικό.

 

Θεωρῶ εὐλογία τὸ ὅτι ἡ Ψυχὴ μου ἀναζητᾶ μιὰ πολυμερῆ καὶ οὐσιαστικὴ ἔκφραση τρόπων καὶ προσλήψεων τοῦ Κόσμου (ὡς Κοσμολογικοῦ ἢ Κοσμητικοῦ Συμβάντος) καὶ σχέσεως μὲ αὐτόν, μέσω τῆς Τέχνης καὶ τῆς Ποιήσεως, ὄχι γιατὶ ἁπλὰ μοῦ καλλιεργεῖ τὴ Συναισθηματικὴ Νοημοσύνη ἢ μὲ κρατᾶ σὲ ἰσορροπία, ἀλλὰ γιατὶ μοῦ ἐπιτρέπει νὰ παραμένω Ἀληθινός, νὰ καταδύομαι στὰ ἐκφραστικὰ μου μέσα, νὰ τελειοποιοῦμαι μέσα ἀπ’ τὴν χρήση τους, νὰ ἐκθέτω μὲ γενναιότητα ὅσα βιώνω καὶ νὰ τὰ μοιράζομαι μὲ ὅσους τοὺς ἀφοροῦν, κι ἔτσι, μέσα ἀπὸ τὴν ἐπίπονη, ἀλλὰ ἀσύγκριτη σὲ ἀξία Ἀλχημικὴ αὐτὴ διεργασία, ἀπὸ Ἄτομο’’, νὰ καθίσταμαι ‘’Πρόσωπο’’.

 

 

Παναγιώτης Μερέκος

19 προς 20/11/2016